Αχ, αντίο όνειρά μου
Έγιναν όλα έτσι ξαφνικά.
Άνοιξης μου χάρισες τη δροσιά
μαζί με όλα της τ' άνθη.
Μέρας μου όψη έντυσες με χρώματα
το αύριο που θα 'ρθει.
Νύχτα μου ξύπνησες τον έρωτα
παλμό η ζωή μου να 'χει.
Καρδιάς έγινες γλυκός σκοπός
αισθήσεις ν' αφυπνίσεις.
Αγάπης πλούσιας το δώρο σου
στα χέρια μου ν' αφήσεις.
Χαμόγελο ζεστό γι' αντάλλαγμα
χειλιών μου να ζητήσεις.
Κι εγώ είμαι εδώ σε σκέφτομαι
για εσένα μόνο υπάρχω.
Σε νιώθω, ότι αισθάνομαι και ζω
για να σου το μοιράσω.
Κοιμάσαι, στου ονείρου σου τρέχω
την οδό μαζί να ταξιδεύω.
Σ' έναν κόσμο που είναι αλλιώτικος
θα ζήσουμε πιστεύω.
Ζητώ μια υπόσχεση πάντοτε να 'σαι
πιστός των έργων σου καρπός.
Σύντομα θα προβάλλει μια νέα γη
που ετοιμάζει για μας ο θεός.
Για μένα πλέον ύπαρξης αίσθημα
δεν υπάρχει πια δε ζει.
Πηγή έγινες αστείρευτης ελπίδας
την πιο σπουδαιότερη στιγμή.
Ποιά είναι η πραγματική ελευθερία
της αληθινής ζωής μας;
Είναι οι πράξεις μας, τα όνειρά μας
κι η πίστη στην ψυχής μας.
Το πάθος δίνει στη ζωή, ανάλαφρο
το νόημα για να ζούμε.
Η σοφία διάρκεια μας γεμίζει το μυαλό
για να ονειρευτούμε.
Προτιμώ μες στ' όνειρο κι εσένα να 'χω
μονάχα στη ζωή μου
παρά να ζω μες στου συνόλου την πλήξη
και να 'μαι μοναχή μου.
Για τον ελάχιστο χρόνο που δίνω
και του ονείρου μου χαρίζω
χαλάλι τα επίγεια είναι ανούσια
όταν τον ουρανό μου αγγίζω.
Πρέπει ν' αποχωρίσω..
Αχ αντίο όνειρά μου
ήρθε η ώρα να ξυπνήσω
και την πιο γλυκιά ευχή μου
να προλάβω να του αφήσω..
_Καλημέρα Άγγελε μου!!
Έστω για λίγο
Έλα μόνο έστω για λίγο
για λίγα πράγματα σ' αγάπησα.
Όλα να ζωντανέψουν
λίγο τ' αρνητικά μας
στην άκρη άφησα.
Έλα να σε πάρω μια αγκαλιά
θέλω τόσο να σε δω νοστάλγησα.
Λιώνω που ‘σαι μακριά μου
σαν μικρή στιγμούλα
χάθηκα.
Νιώθω αδύναμη
να ελέγξω το μυαλό μου
έλα δώσε μου μονάχα ένα χάδι.
Έλα μόνο έστω ακόμη μια φορά
έλα εδώ να σε δω
σ' έχω ανάγκη.
Να μείνω ακόμα για λίγο
ζω και ξαναζώ την κάθε μας στιγμή.
Εξ' άλλου και μόνη αν φύγω
όλα είναι έρημα
πάνω στη γη.
Λίγα βήματα έμειναν ακόμη
να με κρατήσεις θέλω σφιχτά.
Έλα μια χάρη κάνε μου ακόμη
την καρδιά μου αν θέλεις
να χτυπά.
Έλα δεν μπορώ χωρίς εσένα
μοιάζει η σιωπή σου ήχος βροντής.
Μονότονο βάδισμα
γύρω όλα ξένα
σαν να πλησιάζεις
στο πεδίο βολής.
Τίποτα δεν έμεινε
ελάχιστο δίκιο
έλα όμως που 'ναι όλο πραγματικό.
Αν όλα στο παρελθόν ανήκουν
ελάχιστα είδα και ξέρω
πως έπαψα να ζω.
Σε χρειάζομαι όμως για λίγο
ένα γράμμα σ' αφήνω
βραχνάς της φωνής.
Λίγο φως στο σκοτάδι
σου δίνω
μονάχα λίγη ώρα
ολοκλήρωσης ζωής.
Έλα εδώ μόνο λίγο σ' εμένα
να πάμε στις μέρες τις παλιές.
Ύστερα φεύγεις
με δώρα στα χέρια
με όνειρα ανεκπλήρωτα
στο χθες._
Του τέλους σταγόνα
Τη σκέψη μου ελευθέρωσες
στα όνειρά μου βάζοντας φτερά
της ζωής ουσία μου έδωσες
του πάθους να νιώσω τη χαρά.
Το βλέμμα σου το πίστεψα
και είδα το δώρο απ' το θεό
την πίστη μου δυνάμωσες
ν' αγγίξω, να πατήσω ουρανό.
Της ζωής τ' όμορφο όνειρο
χρυσοφόρεσες μες στην ψυχή μου
με τις εκλεκτές σου αρετές
έντυσες ζεστά την ύπαρξή μου.
Όλα γύρω μου γαλήνεψαν
ηρέμησαν κι ησύχασε το πνεύμα
και τη ψυχή μου όλη γέμισα
ήθελα μόνο να υπάρχω από εσένα.
Με λογισμό και με όνειρο
με την ελπίδα ταξίδι μακρινό
ένα σύννεφο πήρα για όχημα
μαζί μου να 'ρθεις μην πονώ.
Το πρόσωπο θέλω τ’ ουρανού
από κοντά να μου γνωρίσεις
ιδρώτα παγωμένου μου κορμιού
πάρε αγκαλιά να το φιλήσεις.
Τα ξεβαμμένα μου όνειρα
απ' την αρχή μενεξεδένια κάνε
συντάραξες τον κόσμο μου
στο σύμπαν μου ζητάς ψηλά να πάμε.
Πάντα μες στα όνειρά μου
η λάμψη στο ηλιοβασίλεμά μου
της νύχτας έγινες αστέρι
σιωπηλά κρατώντας μου το χέρι.
Γέμισες το σώμα μου ζωή
με του έρωτα σημάδια επάνω
φεύγω κοντά σου κρύβομαι
λίγο πριν απ' την τρέλα φτάνω.
Στη μαγεία της αλήθειας σου
αθεράπευτη του πόθου σου εικόνα
τολμάς και σώνεις τις στιγμές
αγάπη μου σώνεται του τέλους μας
σταγόνα.
«Στάλα, στάλα με ποτίζεις
με το αθάνατο νερό
μέσ' απ' τα μάτια σου ανοίγει
ο δικός μου ουρανός»
_Μη φύγεις ποτέ απ' τη ζωή
στα όνειρά μου.
Μίλα μου
Κάθε στίχο που διαβάζεις
δεν τον έγραψα εγώ
στο μυαλό μου εσύ δηλώνεις
λέξη, λέξη τι να πω..
_Η έμπνευσή μου, ο παλμός μου
και ο ρυθμός.
Μίλα μου για να σου γράψω
ένα βιβλίο μοναδικό
τις σκέψεις σου να καταθέσω
σ' ένα ποίημα ερωτικό.
Να δώσω ανάσα και πνοή
σε όλα τα όνειρά σου
να γίνω εγώ η ποιήτρια
στο μέρος της καρδιάς σου.
Είναι δικά σου όλα
δική σου είμαι κι εγώ
μες στη μοίρα είμαστε
δεμένοι και οι δυο.
Μη σταματάς να μου μιλάς
πες μου κι άλλα κι άλλα πολλά.
Λόγια παθιασμένα
πες μου λόγια ερωτικά..
_Στο δρόμο της ψυχής μου
περπάτησε ξανά.
Πες μου για την πανσέληνο
για την αστροφεγγιά
στα όρια σου ακροβατώ
ακόμη μια φορά.
Μίλα μου με πάθος
σαν να τραγουδάς
δώσ’ μου χρώματα ζεστά
κι απόψε της χαράς..
_Σαν καταρράχτης έλα
να σβήσεις τη φωτιά.
Μην αργήσεις να έρθεις
γιατί ο κόσμος σταματά
θα πάψει να γυρίζει η γη
αν είσαι μακριά..
_Μίλα μου λίγο ακόμη
λιγάκι αν με αγαπάς.
Θεέ μου
πως θα περάσει άραγε
κι ετούτη η βραδιά;
«Είμαι εγώ που σε
φωνάζω
είμαι εγώ που σε ζητώ
είμαι εγώ που τόσα βράδια
για εσένα ξενυχτώ»
Όνειρο ζωής
Το καλοκαίρι έφυγε
ήρθε ο γλυκός Σεπτέμβρης
στης αγάπης τα σύνορα περιμένω.
Του τέλους τη σταγόνα
απ' τη χρυσή βροχή να κλέψω.
δυο πινελιές να βάλω ακόμη.
«Μες στο ρυθμό των
εποχών
την τελευταία λέξη»
Στο ξέσπασμα του φθινοπώρου
κρατώντας στάλες της ευτυχίας
τα ίχνη της καρδιάς σου γυρεύω.
Το κρυμμένο μου όνειρο να σώσω
ότι στην ψυχή μου έχω να σου δώσω.
Όπως την ιστορία του έρωτά μου
τη φλόγα που καίει τα σωθικά μου.
Αιχμάλωτε της καρδιάς μου
η αγάπη μου είναι τόσο δυνατή
είσαι της μοίρας μου το πεπρωμένο.
Το χάδι μου η ανάσα μου
η φωνή ενός αγγέλου.
Για σένα κόντρα στη γη γυρίζω
και χίλιους ανέμους διασχίζω.
Ραντεβού στης νύχτας τα μονοπάτια
στο δικό μας παραμύθι
με όλες μου τις αισθήσεις.
«Για ερωτικές
περιπλανήσεις»
Στον πυρετό της ποίησης
αν θες κι εσύ να ζήσεις
θεμέλια της ζωής να χτίσεις.
Τους θησαυρούς της ν' αποκτήσεις
τον ουρανό ν' αγγίξεις.
Αγαπημένε μου..
Μια νύχτα μαζί μου στ' όνειρο
εσύ μόνο εσύ.
Στιγμές όπως κι απόψε
την πνοή σου στον έρωτα δώσε
πριν σβήσουν τ' αστέρια.
Υπάρχει ελπίδα
μείνε κοντά μου πριν φανεί
η καταιγίδα.
Στης αγάπης το καταφύγιο
να κρυφτούμε κι απ' την αρχή
και πιο τρελά να ερωτευτούμε.
Αγάπησέ με πιο πολύ
το αυγουστιάτικο φεγγάρι
αν θες πάλι να δούμε.
Το κάλεσμα μην αρνηθείς
στιγμές γλυκές να θυμηθούμε.
Δραπέτη της ψυχής μου
όταν η αγάπη μου για σένα ζωγραφίζει
χρώματα αρώματα η πλάση πλημμυρίζει.
Αφέσου στο ερωτικό μου ταξίδι
των αισθήσεων οδηγέ μου
σώσε μου τα όνειρα θεέ μου.
Παράπονα θέλησα να πω
στη θύμησή σου καρδιοχτυπώ
πες μου τι θες όσο είναι καιρός.
Απ' το λαβύρινθο να βγω
να ελευθερωθώ.
Χειμώνιασε νωρίς έρχεται παγετός
δε θα παραιτηθώ..
_Αν χαθεί αυτή η αγάπη θα χαθώ.
Υστερόγραφο
«Μη με ξεχνάς δε σε ξεχνώ
να μ' αγαπάς σε αγαπώ»
Η ελευθερία της αγάπης
Βουβός πόνος θαμμένος βαθιά
από δάκρυα κι αγάπη
μες στην απέραντη σιωπή
προσμένοντας για να 'ρθεις.
Για τα χαμένα όνειρα
που ζουν χωρίς ελπίδα
φάνηκες μες στη φυλακή
σαν του ήλιου αχτίδα.
Όλα για να μου τα δώσεις
και να σπάσεις τα δεσμά
να μου ντύσεις κάθε μέρος
στο κορμί που με πονά.
Ήρθες σαν άγγελος γλυκός
μου χτύπησες την πόρτα
κι ανοίξανε διάπλατα
οι ουρανοί σαν πρώτα.
Με των ματιών σου τη γαλήνη
και μ' ένα χάδι στα μαλλιά
με πήρες και πετάξαμε
στον ουρανό ψηλά.
Τώρα δε σ' αλλάζω
με κανενός ύπνου τη μορφή
κι ας μη χρειαστεί το σώμα μου
ποτέ ν' αναπαυτεί._
