Έφυγες κι όλα χάθηκαν
Όταν
σωπαίνει η σκέψη μου ο λογισμός κοιμάται
ψάχνω να βρω στον πόνο μου να δω
αν με θυμάσαι.
Όμως εσύ δε μου μιλάς λες και δε με γνωρίζεις
και δυστυχώς αλλού κοιτάς θέλεις
να μ' αποφύγεις.
Έφυγες κι όλα χάθηκαν τα πήρες μακριά μου
και την πνοή μου έχασα κι όλα
τα όνειρά μου.
Το χάδι μου αρνήθηκες και το στερνό φιλί μου
ποτέ σου δεν κατάλαβες πως
είσαι η ζωή μου.
Ήθελα να 'ρθω δίπλα σου λίγο να σ' αγκαλιάσω
κι ένα μονάχα να σου πω πως ζω
στη λησμονιά σου.
Όταν οι ανάσες σβήνουνε κι ο πόθος με ξυπνάει
μένει η καρδιά μου ξάγρυπνη κι εσένα
ψάχνω να βρω στον πόνο μου να δω
αν με θυμάσαι.
Όμως εσύ δε μου μιλάς λες και δε με γνωρίζεις
και δυστυχώς αλλού κοιτάς θέλεις
να μ' αποφύγεις.
Έφυγες κι όλα χάθηκαν τα πήρες μακριά μου
και την πνοή μου έχασα κι όλα
τα όνειρά μου.
Το χάδι μου αρνήθηκες και το στερνό φιλί μου
ποτέ σου δεν κατάλαβες πως
είσαι η ζωή μου.
Ήθελα να 'ρθω δίπλα σου λίγο να σ' αγκαλιάσω
κι ένα μονάχα να σου πω πως ζω
στη λησμονιά σου.
Όταν οι ανάσες σβήνουνε κι ο πόθος με ξυπνάει
μένει η καρδιά μου ξάγρυπνη κι εσένα
σε
ζητάει.
Έφυγες κι όλα χάθηκαν τα πήρες μακριά μου
και την πνοή μου έχασα κι όλα
τα όνειρά μου.
Τα λόγια μου δεν πίστεψες που είπα απ' την ψυχή μου
εσύ που πάντα μου έλεγες πως
θα 'μενες μαζί μου._
Έφυγες κι όλα χάθηκαν τα πήρες μακριά μου
και την πνοή μου έχασα κι όλα
τα όνειρά μου.
Τα λόγια μου δεν πίστεψες που είπα απ' την ψυχή μου
εσύ που πάντα μου έλεγες πως
θα 'μενες μαζί μου._
Φθινοπωρινό
ξέσπασμα
Το θυμωμένο ξέσπασμα
στην αρχή της συνάντησης
Το θυμωμένο ξέσπασμα
στην αρχή της συνάντησης
του
φθινοπώρου.
Και
η νύχτα απόψε
γλυκά
θα σε μεθύσει
αυτό
το τραγούδι
θα
σου τραγουδήσει.
Γκρίζο
κι αυτό το πρωινό
ήπια
απ' το δάκρυ μου νερό.
Το
ξέσπασμα απ' τη σιωπή
της νύχτας.
της νύχτας.
Κλέφτη
του ονείρου
μου έκλεψες την αγκαλιά
μου έκλεψες την αγκαλιά
που
τόσο λαχταρώ
στου
πόνου τα ξενύχτια.
Γνώρισες
την καρδιά μου
στο
άγριο της ξέσπασμα
του
περσινού φθινοπώρου
που 'χα ποθήσει.
που 'χα ποθήσει.
Ένα
γαλάζιο όνειρο
μαζί να μας τυλίξει.
μαζί να μας τυλίξει.
Του
φεγγαριού που αρνήθηκε
στον
έρωτα να δώσει.
Το χάδι μας ν’ αγγίξει.
Το χάδι μας ν’ αγγίξει.
Έρωτας
πάντα
σε πρώτο πρόσωπο.
σε πρώτο πρόσωπο.
Σιμώνει
καιρός, έρχονται
βροχές
και καταιγίδες
Μαζί και του έρωτα τ' αγιάζι
Μαζί και του έρωτα τ' αγιάζι
μόνος
σαν θα βραδιάζει.
Μελαγχολία
θα 'χεις
κι
όταν γλυκοχαράζει.
Λογική
μαζί κι αγάπη
του
έρωτα πόθος
τυφλός
ανταγωνισμός.
Αδυναμία
μου
αρρώστια
μου έγινες
τώρα
πονώ.
Μ'
εσένα μόνο ησυχάζουν
οι ερινύες στο μυαλό.
οι ερινύες στο μυαλό.
Μία
λέξη συλλαβίζω
μία
λέξη σ' αγαπώ.
Έπειτα
οι σκέψεις ταξιδεύουν
σε
θάλασσες σε ωκεανούς.
Ρίμες
σε στίχους που σκαλίζουν
ζεστή
άμμο να σου βρουν.
Στο βυθό μαργαριτάρια
Στο βυθό μαργαριτάρια
σαν
μελωδίες αντηχούν.
Το όνομά σου εκεί κεντούν.
Το όνομά σου εκεί κεντούν.
Καημοί
και θλίψεις μου
με λιώνουν με πονούν.
με λιώνουν με πονούν.
Ταξιδεύουν
οι αισθήσεις μου
κοντά
σου για να 'ρθούν.
Σαν αστραπές
στους
ήχους της αγάπης.
Σαν
πνεύμα περιφέρομαι
για
συντροφιά σου να 'χεις.
Στο στήθος σου να γείρω
μια
φλόγα για ν' ανάψω.
Καημούς
παράπονα πολλά
δάκρυα
να πετάξω.
Μες
στο ποτήρι σου να 'μουν κρασί
τώρα να τελειώνω.
τώρα να τελειώνω.
Όχι
δεν παίρνω πίσω την καρδιά
τα όνειρά μου δε χρεώνω.
τα όνειρά μου δε χρεώνω.
Σβήνω
τα φώτα του ουρανού
το
τίμημα πληρώνω.
Τους
δρόμους με τα σύνορα
για
σένα ξεκλειδώνω.
Σαν
θα 'χεις απόψε μοναξιά
να
'ρθείς να μην
κρυώνω._
κρυώνω._
Όνειρό μου
Ονειρεύτηκα πως μ' αγάπησες μα ήσουν
Ονειρεύτηκα πως μ' αγάπησες μα ήσουν
σ'
ένα όνειρο, όνειρο ήταν
έφυγε
και πάει.
Φτάνει
που αισθάνθηκα μια ανατριχίλα
να
περνά σε όλο μου το σώμα.
Τη
μυρωδιά σου έχω και την κρατώ
ακόμα.
Στ'
όνειρό μου το χρόνο να γυρίσω
μέρος
να βρω της αγκαλιάς σου.
Ν'
αράξω σ' ένα απάνεμο λιμάνι
στο
ζεστό του έρωτά σου χάδι.
Για
μια φορά έλα ακόμη σου ζητώ
Στο
πλευρό μου να σ' έχω πάλι.
Όλο
το βράδυ να σε παρατηρώ
πριν
η αυγή σε πάρει.
Ας
βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο
ας
είναι τα όνειρά μας χωριστά.
Η
ψυχή δεν μπορεί να κουβαλάει
για
σένα αισθήσεις που χρωστά.
Εδώ
στο δρόμο θέλω μια χάρη μόνο
κοιτώντας
με να μου υποσχεθείς.
Ποτέ
μη με ξεχάσεις
κι
απ' τη ζωή χαθείς.
Μετά
αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά σου
μα
ήταν όνειρο γλυκό
και
ξύπνησα μακριά σου._
Ως το τέλος της
ζωής
Άνοιξα τα βλέφαρα
την
άνοιξη να δω.
Βρήκα
αυτό που έψαχνα
στα
μάτια σου τα δυο.
Γλυκό
ξενύχτι
με
γεύσεις παραδείσου.
Δεμένη
στη μοίρα
στα
όνειρα της ζωής σου.
Ένιωσα
την ανάσα μου
μαζί
με την πνοή σου.
Ζω
μέσα στο πέλαγος
τώρα
της ηδονής σου.
Η
όψη σου είναι αφορμή
για
να υπάρχω.
Θέλω
το φιλί σου
να
πιω να ξεδιψάσω.
Ιστορία
αγάπης
που
ανατέλλεις κάθε αυγή.
Καλοκαίρια
και χειμώνες
στο
παρόν μου ζεις.
Λάφυρο
με κατέκτησες
μες
στην αγκαλιά σου.
Μπλέχτηκα
στο βάθος
στο
νήμα της καρδιάς σου.
Να
μου ζεστάνεις το κορμί
σε
νύχτες παγωνιάς.
Ξεσήκωμα
αισθήσεων
πάνω
σου με φοράς.
Ο
έρωτας και η λογική
στη
σκέψη βασιλεύουν.
Πασχίζουν
ως την κορυφή
συχνά
να μας πηγαίνουν.
Ριγώ
την ώρα της στιγμής
σαν
βρίσκομαι κοντά σου.
Σαν
επουράνιος θεός
στης
γης τα έγκατά σου.
Το
νου μου αποπλανείς
κι
όλη με ξεγυμνώνεις.
Υπάρχω
εδώ για σένα
με
πάθος μου δηλώνεις.
Φουρτούνα
του Αιγαίου
μας
δίνει το ρυθμό.
Χείμαρρος
είν’ τα λόγια
μέσα
στο λογισμό.
Ψιθυριστά
μονολογώ
στα
χείλη τ' όνομά σου.
Ως
το τέλος της ζωής
θα
'μαι μόνο δικιά σου._
